Dinsdag 19 augustus 2008

We ontwaken om 6.30 uur in het Van der Valk Hotel A4 Schiphol, waar we gehele vakantie onze auto kunnen laten staan. Met de shuttlebus van 8 uur arriveren we 20 minuten later op Schiphol. Omdat we via internet al ingecheckt hadden hoeven alleen de koffers nog maar ingeleverd worden. Bij de gate krijgen we een uitgebreide controle met vragenvuur wat we gaan doen en wat we bij ons hebben. Gelukkig mogen we mee en al snel zitten we op onze stoelen aan het raam. Met 3 kwartier vertraging vertrekken we en al snel zitten we boven de wolken. In de Airbus waar we mee vliegen heeft iedereen een privé tv-scherm waar je zelf kan kiezen wat je wil zien. Na zo’n 9 uur zitten landen we op Minneapolis.

Met onze 2 ingevulde formulieren kunnen we in de rij voor de douane. We wachten rustig op onze beurt om onze vingerafdruk achter te laten en even in de camera te lachen. Vrij vlot staan we aan de andere kant met een groen strookje in ons paspoort, en dan moeten we onze koffers nog inklaren. De eerste 2 koffers hebben we snel, maar de laatste koffer komt echt als allerlaatste op de band. Bij de volgende controle leveren formulier nummer 2 in en daarna gaan onze koffers weer op een volgende band. Dan mogen wij weer door de handbagage-controle, jassen uit, schoenen uit, riem af en vloeistoffen in een zakje apart. En dan zijn we echt in Amerika. Eerst maar eens koffie, small blijkt hier behoorlijk aan de maat. Alles is in Amerika gewoon een maatje groter.

Omdat er geen maaltijden op binnenlandse vluchten worden geserveerd halen we zelf nog maar iets te eten voor in het vliegtuig. Om 14 uur plaatselijke tijd mogen we het vliegtuig naar Anchorage in. Dit vliegtuig is veel kleiner maar helemaal vol. We zitten naast Gary, een forse Amerikaan uit Minnesota die werkt op de olievelden van Prudhoe Bay. We raken aan de praat en krijgen een kijkje in zijn leven door het bekijken van honderden foto’s op zijn laptop. De uren vliegen voorbij en ruim op tijd landen we in Anchorage. Wat een rust hier op het vliegveld. We halen onze koffers op en lopen naar buiten.

Met een shuttlebus komen we om 18.00 uur bij ons hotel downtown waar we 1 nacht zullen doorbrengen. Voor ons gevoel is het inmiddels 4 uur in de nacht dus gaan we de stad maar in om wakker te blijven. Er blijken ‘s-avonds nog heel wat winkels open te zijn. Om 21.00 uur storten we echt in en duiken we ons bed in.

Woensdag 20 augustus 2008

Om 8 uur zijn we klaar voor ons ontbijt. De vette bakgeuren komen ons in de gang al tegemoet. We bakken een wafel op de vroege morgen en verder houden we het bij brood. Omdat we de camper pas halverwege de middag op kunnen halen besluiten we alvast wat inkopen te gaan doen. We lopen naar Northern Lights Boulevard wat op de kaart redelijk dichtbij lijkt, maar uiteindelijk meer dan een half uur lopen is. De pick-up trucks razen ons voorbij op de 4-baansweg en wij lopen hier echt alleen. Geen wandelaars, geen fietsers, nee alleen maar auto’s. We slagen voor regenbroeken, maar de hengel daar moeten we nog voor terug. Om kwart over 1 zijn we terug bij het hotel en bestellen we een taxi die ons naar het verhuurbedrijf brengt. De camper blijkt al gereed te zijn en met nog een 3-tal Nederlanders krijgen we een Nederlands-talige instructiefilm te zien. Daarna kunnen we inpakken en als de papiermassa gereed is kunnen we vertrekken. De eerste stop is de mega-supermarkt Fred Meyer. We zijn zo’n 1,5 uur op zoek naar alle benodigdheden voor 4 weken camperen. Zo’n 250 dollar armer maar helemaal klaar voor de reis. Ook moet er nog getankt worden en die bedragen zijn ook niet mis.

We zijn blij de stad te mogen verlaten en rijden zuidwaarts richting de Kenai Peninsula. We rijden langs de Turnagain Arm en zien onze eerste regendruppels. We rijden tot 20 uur door en komen terecht op een veel te duren camping aan de Kenai River. We hebben geen zin meer om verder te gaan dus pakken nog verder uit en duiken dan ons bed in.

Donderdag 21 augustus 2008

Vroeg wakker en meteen er maar uit. Omdat we nog geen koffiefilter hebben kunnen vinden moeten we doen met soort theezakjes, maar dan met koffie erin. Bij de eerste keer water koken gaat continue de rookmelder al af, omdat die net boven het gasfornuis is geïnstalleerd. Die gaat er dus snel af en blijft de gehele vakantie in de la. Reinier wil graag gaan vissen dus maken we onderweg een visstop bij de Russian River Ferry. Helaas vangt hij niets en rijden we verder richting onze bestemming Homer. Onderweg eten we nog een overheerlijke heilbot sandwich die we samen delen i.v.m. de grootte. Nu snappen we waarom je hier een doggybag hebt, je krijgt het in je eentje echt nooit op die porties hier. We stoppen onderweg nog bij een woodcarving shop en winkel met allemaal geweien. Bij de supermarkt in Soldotna vinden we eindelijk onze koffiefilter. Wederom moet er alweer getankt worden, want deze camper slurpt aardig wat benzine.

Einde van de middag arriveren we in Homer en gaan we naar de Homer Spit. De Spit is een schiereiland omgeven door water en met prachtige uitzichten op met sneeuw bedekte bergen. Het is een wat rommelig geheel van boardwalks, winkeltjes, excursie-bureau’s, bootjes, campers en vissers. We zetten de camper op de Public Campground aan de Fishing Hole. De zalmen springen in het rond maar helaas lukt het Reinier niet om een vis te vangen. Zeer frustrerend als ze voor je neus springen.

Vrijdag 22 augustus 2008

We worden wakker met buiten een dikke mist. Hoe moet dat nu met onze berenexcursie van vandaag? Op weg naar het watervliegtuig zien we nog otters en een Bald Eagle maar helaas geen tijd om te stoppen. Net iets over 8-en zijn we bij Emerald Air en worden we hartelijk ontvangen door Chris en Ken. We gaan met 8 personen vandaag op berenexcursie naar Katmai N.P. Na een uitgebreide briefing over wat we wel en niet mogen doen en kunnen verwachten horen we dat we voorlopig nog niet kunnen vertrekken i.v.m. de mist. We gaan maar een kop koffie drinken bij een nabij gelegen café. Ken telefoneert, rijdt af en toe heen en weer en ijsbeert in het rond. Er wordt al gepraat over het boeken van een excursie op een andere dag. Maar dan net voor 12 uur komt Ken binnenstormen, WE GAAN!! De motoren worden gestart en we mogen instappen. Het vliegtuigje is nog vrij ruim van binnen en we hebben allemaal een plekje bij het raam. Voor het lawaai krijgen we allemaal een koptelefoon op.

Er hangen nog steeds veel wolken en ook liggen er flinke wolken op het water. Er zijn verschillende vulkanen hier in de regio. We vliegen o.a. over het eilandje Augustine, wat bestaat uit een flinke vulkaan en verder niets. Na ruim een uur vliegen landen we op een meer. Onze lieslaarzen moeten omhoog om uit het vliegtuig te kunnen stappen en naar de kant te waden. We wandelen over de beertrails over de toendra. Hier groeien geen bomen, maar alleen maar bodembedekkende plantjes en struikjes met bessen. Al heel snel komen de eerste beren in ons vizier. Wij zijn hier in hun domein. Ze lijken echter niet echt onder de indruk van ons en gaan gewoon verder met de dingen die ze willen doen. We mogen deze prachtige dieren aanschouwen in en bij de rivier. Er is zo’n overvloed aan zalm dat de beren gewoon overal een hapje uitnemen en de rest laten liggen. De rivier ziet rood van de zalmen.

We lunchen met uitzicht op een beer met 2 kleintjes. Helaas worden veel beren op een gegeven moment weggejaagd door 2 boten die de rivier af komen zakken. Dit betekent voor ons verder zoeken naar andere beren. We passeren uiteindelijk nog een slapende moederbeer met een kleintje. Terwijl we staan te kijken licht moeder en kind de kop even op om naar ons te kijken. We blijken geen bedreiging dus gaan ze maar weer verder slapen. De mist heeft tijdens ons bezoek plaats gemaakt voor een blauwe lucht met een zonnetje. Op weg terug naar het watervliegtuig zien we nog een babybeertje in zijn eentje ronddwalen. Hij is volgens Chris al 3 dagen zijn moeder kwijt. Het is een schattig beestje, maar erg onrustig en duidelijk op zoek. Als het beertje de moeder niet meer terug vindt dan zal het de komende winter helaas niet overleven. De harde werkelijkheid van deze toch prachtige natuur. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van deze prachtige plek. We moeten nog een flink stuk terugvliegen, maar wel met prachtige uitzichten. Om 19.30 uur zijn we terug in Homer.

Zaterdag 23 Augustus 2008

In de nacht hebben we regen, maar ‘s-morgens is het weer droog. Reinier staat om 7 uur al op om te gaan vissen, helaas zonder resultaat. We doen deze morgen inkopen bij de supermarkt en bezoeken de prachtige nieuwe bibliotheek om wat mail te versturen naar het thuisfront. Ook bezoeken we de Farmer’s market, een gezellige boerenmarkt waar je van alles kan kopen. ‘s-Middags vermaken we ons door al lopend de gehele Homer Spit te verkennen. We krijgen nog een stuk heerlijke zalm van 2 mannen die deze gevangen hadden en er graag een foto van wilde hebben, maar geen fototoestel bij zich hadden. Een mooie ruil: wij maken een foto en sturen deze op en krijgen dan een heerlijk stukje zalm. ‘s-Avonds vermaakt Reinier zich nog de gehele avond met vissen, maar tevergeefs.

Zondag 24 Augustus 2008

Wederom een mistige morgen en wij slapen uit. Deze dag verlaten we Homer weer en rijden weer noordwaarts richting Soldotna. We hebben onderweg prachtige uitzichten op de vulkanen Mt. Redoubt en Mt Iliamna. Onderweg stoppen we nog bij de Timberline shop waar ze prachtige dingen hebben. Om half 3 strijken we neer op de Centennial Park Municipal Campground in Soldotna. We worden hartelijk ontvangen door een echtpaar uit Oregan die hier 6 maanden per jaar camphost is. Het is niet al te druk en het zijn veel ruime plekken tussen de bomen. De camping ligt aan de Kenai River, dus opnieuw een kans om zalm te vangen.

We gaan eerst maar eens kijken bij de rivier. We zien al snel dat hier heel veel vis wordt gevangen. Reinier snelt zich naar de camper om zijn hengel te halen. Hij heeft meteen beet. We besluiten deze “pinksalmon” maar gelijk te houden en zo hebben we voor 2 dagen te eten. De barbecue wordt opgestookt om de zalm met gepofte aardappelen en groente klaar te maken. En zo eten we dan voor de eerste keer onze eigen gevangen vis. ‘s-Avonds gaat Reinier nog even terug om te vissen. Het is gewoon gezellig bij de rivier. Je hebt veel aanspraak en iedereen is erg vriendelijk. Reinier haalt er wederom 4 zalmen uit, maar deze worden gewoon terug gegooid.

Maandag 25 Augustus 2008

Wederom een nacht met regen, maar ‘s-morgens is het weer droog. Deze dag gaan we op weg naar Seward. We verlaten Soldotna weer en stoppen een paar keer onderweg bij mooie plekken. Langs de Seward Highway ligt het Lily Pad Lake, een prachtig meer waar vaak elanden te zien zijn. Helaas hebben wij niet zoveel geluk en moeten we het doen met het mooie uitzicht. In Seward hangen vele donkere wolken maar het is droog weer. We komen terecht op de camping aan de Resurrection Baai. Een massale soort parkeerplaats met alleen maar campers, echter wel met een prachtig uitzicht. Voor $15 hebben we een dry site aan het water.

We lopen naar het centrum om ons te oriënteren op de excursie-mogelijkheden. We kiezen uiteindelijk voor de boottocht naar de Ailaik gletsjer met Major Marine Tours voor de volgende dag. Hier was een speciale actie waarbij we 10% korting kregen. Als echte Hollanders zijn we daar wel gevoelig voor. Ook boeken we er meteen maar een “All-you-can-eat” buffet bij omdat we pas om 8 uur ‘s-avonds terug zullen zijn. Reinier doet nog wat inkopen voor het vissen: een paar lieslaarzen en een stel speciale haakjes. De hengel komt deze dag helaas niet helemaal ongeschonden uit de strijd: hij is gebroken. Met plakband en visdraad wordt de hengel weer gemaakt en zo moet er weer vis gevangen kunnen worden. Na het eten van wederom een maaltijd met zalm vangt Reinier ‘s-avonds weer een zalm. Omdat we deze zelf niet op kunnen eten de volgende dag geeft hij hem weg aan een Duitse vrouw. Zij heeft een reisbureau en is een camperreis door Alaska aan het voorbereiden voor het volgende jaar. We krijgen nog wat tips voor als we Valdez aandoen, later in de vakantie.

Ga naar het reisverslag van week 2