Dinsdag 23 juni 2009 – 24 – 25°C Zonnig

We slapen prima en wordt nergens door gewekt. Om 8 uur gaan we eruit en blijft de zon al volop te schijnen. De lucht is strak blauw met een enkel wit wolkje. De korte mouwtjes worden uit de koffer gehaald. Het inpakritueel begint weer en om half 10 zijn we op weg naar Fort
William. Hier wordt er getankt en gaan we naar de Tourist Info om te informeren voor een mooie wandeling in het Glencoe gebied. We krijgen een kopie mee van de wandeling naar “The Lost Valley”. We gaan weer snel weg uit dit stadje. Bijna ieder huis in dit stadje is B&B of Guesthouse.

Rond 12 uur staan we bij de P-plaats. Het is er erg druk en er staan 2 bussen en een doedelzakspeler. Als de rugzakken zijn gepakt zijn de bussen maar ook de doedelzakspeler weg. We dalen af naar het pad. De wandeling begint pas echt als we het bruggetje over de rivier hebben gepasseerd. Gelijk flink omhoog over een keienpad. We blijven maar stijgen en stijgen. De broekspijpen worden afgeritst omdat het erg warm is. Het zonnetje brandt aan de helder blauwe hemel. Het pad volgt een soort kloof met bomen en varens en volgt een soort riviertje. Dit riviertje moeten we op een gegeven moment ook oversteken. We springen over de stenen heen naar de overkant. Bij het watertje moet je niet te lang stil blijven staan want dan wordt je echt lek geprikt. Uiteindelijk komen we inderdaad uit in een soort vallei. We lopen naar beneden en picknicken hier. Er moet ook nog een andere weg zijn uit de vallei. We horen echter van een stel dat dit niet te doen is, er is geen pad en hun hebben er 4,5 uur over gedaan. We besluiten dezelfde weg maar terug te nemen. Rond half 4 zijn we terug bij de auto. Ook in de auto blijkt de temperatuur flink opgelopen en onze koeken met chocolade zijn bijna weggelopen.

We genieten nog even van het prachtige uitzicht en besluiten dan nog maar een stukje verder te rijden. Het eerste stuk hebben we nog veel bergen maar daarna wordt het landschap snel minder spectaculair. Er is hier verder niets meer, geen dorpjes, geen campings, niets. We vervolgen de A85 en later de A84 en dat gaat best vlot over de ruime tweebaanswegen. Het is hier wel veel drukker. Rond half 6 zetten we ons tent weer op op een camping langs de weg. We zetten de tent in de schaduw van een boom. Rond 7 uur eten we een macaroni-maaltijd in de tent, i.v.m. de midges. Een douche kost hier 20 pence voor 2-3 minuten. Je hebt hier een soort stortdouche vanuit het plafond. Wel vervelend is dat als er verder geen mensen meer binnen komen op een gegeven moment het licht uit gaat. Heel lastig als je in het donker staat. Je moet dan eerst weer naar de voordeur lopen en dan gaat het licht weer aan. We maken ‘s-avonds nog een klein ritje aangezien om 22 uur de poort van de camping dicht gaat. Het is om 22 uur nog 18°C dus gewoon warm.

Woensdag 24 juni 2009 – 18 – 24°C bewolkt met af en toe zon

Rond half 9 rollen we onze slaapzakken uit. Het is bewolkt. De tent is nat, ook van binnen, terwijl het niet geregend heeft. Om 10 uur zijn we gereed om te vertrekken. We dalen verder af langs de A84. We stoppen nog even in het plaatsje Callander waar ze een leuk hout-winkeltje hebben. Van de A84 komen we op de M9 de snelweg naar Edinburgh. Dit gaat snel en we nemen de rondweg zuid om Edinburgh heen en zo zien we eigenlijk niets van de stad en zijn we er snel voorbij. We nemen de A1 richting Berwick-upon-Tweed. Al snel slaan we af naar de kust: de A198 naar North Berwick. Het weer is inmiddels een stuk verbeterd, de zon staat weer aan de hemel en de temperatuur loopt weer op boven de 20°C.

In North-Berwick parkeren we onze auto en bezoeken we het zeevogelcentrum. Hier kan je met camera’s de verschillende vogels op de vogeleilanden bekijken. Zo blijken op Bass Rock, de rots net voor de kust, duizenden jan-van-genten te zitten. Op de andere eilanden, zoals Fidra, Craigleth en Isle of May zitten vele vogelsoorten. We zien ook nog films over zeevolgels, puffins, zeehonden en herten. Nu weten we dat de herten die we 2 dagen geleden gezien hebben de zgn. “Red Deer” zijn. Je hebt hier ook een mogelijkheid om met een bootje naar Bass Rock te gaan. Echter je zou niet aan land mogen, aangezien het particulier bezit is. Dit mag alleen op speciale dagen. We laten dit dus maar voor gezien.

We gaan op zoek naar een camping en komen terecht op Tantallon Camping gelegen op de kliffen aan de kust met uitzicht op Bass Rock. Een vrij grote camping maar het tent-veld is leeg. We leggen de tent eerst maar eens te drogen in het zonnetje. We eten onze laatste dingen op en halen bij de supermarkt een warme kip (een soort traditie in onze vakantie’s). We hadden geluk er was er precies nog eentje. We eten voor het eerst buiten in het zonnetje in onze korte broek. Deze avond geen muggen. We besluiten nog een stukje te gaan rijden. We wilden eigenlijk nog even het Tantallon kasteel bezoeken maar deze is afgesloten. We maken vanaf de weg nog wat foto’s van het kasteel met op de achtergrond Bass Rock.

We rijden een weggetje naar St. Baldred’s Cradle. Aan het einde van het weggetje is een P-plaats en een bos. We dachten hier een strand te zien. We wandelen door het bos en de vogeltjes fluiten hier vrolijk. De zonnestralen komen door het bladerdek heen wat mooie plaatjes geeft. Uiteindelijk blijken we toch bij een strand uit te komen. We zien dat er vanaf zee een dik wolkenfront optrekt naar de kust. Een apart gezicht maar we besluiten toch maar terug te gaan. We stoppen nog even bij een oud kerkje uit de 13e eeuw. Rond half 11 is het gewoon donker en hebben we ons lichtje nodig. Om half 12 onze slaapzakken in, qua temperatuur is het zelfs weer warm te noemen.

Donderdag 25 juni 2009 – 14-16°C bewolkt met zon

Om 7 uur loopt ons wekkertje af maar we komen er niet gelijk uit. Het was een warme nacht en allebei hebben we veel jeuk van de muggenbulten die we dinsdag opgelopen hebben tijdens onze wandeling. De tent is gelukkig redelijk droog. We rijden weer naar de A1 en gaan er bij Pease Bay weer af naar St Abb’s Head. Hier wandelen we een stuk langs de vogelkliffen. Om half 11 zijn we weer terug bij de auto en rijden we verder zuidwaarts. Bij Alnwick verlaten we opnieuw de A1 omdat we nog vrij vroeg zijn. Bij het vissersplaatsje Amble stoppen we. Hier blijk je voor weinig geld ook Puffin Tours te kunnen doen naar Coquet Island. Leuk om te onthouden.

Wij halen in de haven Fish en Chips. Het is een drukke gelegenheid met 3 dikke grijze vrouwen die er de scepter zwaaien. Er gaan gigantische stukken vis met patat in een lap papier en zo krijg je een heel pakketje mee. Iedereen wordt hier ‘darling’ genoemd door de vrouw achter de kassa. Ze hebben ook allemaal schattige haarnetjes op, een stel apart. Voor 7 pond hebben we 2 pakketten. We eten ze op al zittend tussen de vissersnetten in de haven. De meeuwen hebben ons ook al gespot en al snel zijn we omringd door allemaal meeuwen die zitten de azen op een stukje vis. Het is een flinke hap maar de vis is erg lekker en zacht.

De bootjes in de haven liggen allemaal in de modder bij laagtij. We halen bij de supermarkt nog wat broodjes en drinken om vanavond op de boot te eten. Zo hoeven we geen gebruik te maken van de dure en niet echt smakelijke mogelijkheden van de ferry. Door een glooiend landschap met graslanden en koolzaadvelden komen we uit bij Newcastle. De weg naar de ferry staat goed aangegeven en we rijden onze laatste rotonde’s met de klok mee. Vaak rij je al op de rotonde voor je er erg in hebt, erg tricky. Om half 2 staan we al in de rij, een beetje vroeg maar we zijn niet de enigen. Om 14.30 uur gaan de hokjes open en moeten we onze papieren en paspoorten tonen. In de volgende rij om nog langs de douane te gaan en dan staan we weer in de volgende rij. Rond 4 uur mogen we aan boord en deze keer hebben we een hut met een 2-persoonsbed. Deze keer geen bankje om op te zitten en de badkamer is nog kleiner dan de vorige keer. Vanaf het bovendek kijken we hoe alles aan boord komt. Het schiet allemaal niet echt op en uiteindelijk vertrekken we een half uur te laat uit de haven van Newcastle. Wij eten onze meegebrachte broodjes en halen nog wel een kop koffie in het restaurant. 1 kop koffie kost hier € 3,30. Als je er ook nog een stukje cake bij wil moet je nog eens € 4,20 neerleggen. Dat doen we dus even niet ‘s-Avonds lezen we en schrijven we nog wat en duiken dan ons bedje maar in.

Vrijdag 26 juni 2009 – 25 – 27°C

Om half 8 eruit en naar het ontbijtbuffet. Hier blijkt het al aardig druk te zijn. We eten 2 keiharde broodjes met heel smerig sinaasappelsap. De kwaliteit is niet echt om naar huis te schrijven zullen we maar zeggen. Om kwart voor 10 legt het schip aan in de haven van IJmuiden. Omdat wij wederom op het bovendek staan moeten we wachten tot iedereen onder ons de boot is afgereden. Om half 11 rijden we dan ook van boord. Dan nog even een paspoortcontrole en door een soort haag van de vele motoren rijden we Nederland weer in. Later begrijpen we waarom er zoveel motoren zijn: de TT van Assen. De reis naar huis gaat voorspoedig zonder file’s. Met 2700 kilometer achter de kiezen komen we weer veilig thuis aan.