lofoten – Travelnorth

Van 11 t/m 23 augustus 2013 schepen we in bij de Bør, een Nederlands zeilschip voor de route Svolvær naar Bodø. Een zeiltocht langs de Lofoten. Daarna steken we het Vestfjord over, een stuk van 45 mijl, naar 1 van de eilanden voor de kust bij Bodø. Na deze zeiltocht huren wij nog een week een auto om het gebied rondom Bodø te verkennen.

Zondag 11 augustus 2013

We vertrekken vanaf Schiphol en vliegen eerst naar Oslo. We vertrekken met vertraging en het merendeel van de vlucht is het bewolkt. In Oslo worden we met een bus naar de terminal gebracht en daar moeten we eerst onze koffers ophalen. Daarna gaan we naar de transferruimte en daar leveren we onze koffers weer in en vragen of ze gelijk doorgelabeld kunnen worden naar onze laatste vlucht naar Svolvær. Dit kan niet meer, omdat het al te laat is. We worden gesommeerd om op te schieten om onze vlucht naar Bodø te halen. De gate is al aan het sluiten als wij aangerend komen en we zitten dan ook als 1 van de laatste in het vliegtuig. We hebben helder zicht op de prachtige kustlijn en de eilanden voor de kust met scherpe rotspunten.

Bij Bodø moeten we nu opnieuw onze koffers ophalen bij de bagageband en wederom inleveren voor onze volgende vlucht. 1 minuut voor boardingtijd is dit geschiedt en wederom moeten we rennen om onze vlucht te halen. Bij de gate gekomen blijkt iedereen nog te wachten en hebben we gewoon nog even tijd om iets te drinken te halen. Er blijken technici bezig met 1 van de propellers en zo krijgen we 20 minuten vertraging. Het is een klein vliegtuigje, een Dash 8, waar 39 mensen in kunnen. We lopen er gewoon naar toe en het vliegtuig zit niet vol. Het is maar een vlucht van 20 minuten dus snel voorbij. Svolvær is een mini vliegveldje. De bagage wordt op karren gezet en dit wordt bij het gebouw neergezet. Daar haal je de koffer zelf van de kar. Het is prachtig zonnig weer en rond de 16°C.

We bellen naar het zeilschip om te horen waar ze liggen zodat we een taxi kunnen bestellen die ons aldaar brengt. Het is ongeveer 4 km naar het centrum van Svolvær. Bij het Thon hotel ligt de Bør al op ons te wachten. Het is dan inmiddels half 7 en er blijken al 3 mensen aan boord. We maken kennis met iedereen en we eten wat kleine hapjes aan dek. Onze hut helemaal voor in het schip heeft een stapelbed en is erg klein. We proppen onze spullen in de kastjes en de tassen onder het bed. Uiteindelijk arriveert om half 12 ‘s-avonds de laatste gast, zij komt met de ferry. Om 12 uur duiken we onze hut in.

Maandag 12 augustus 2013

Al vroeg wakker en Reinier gaat meteen maar met zijn hengel het dek op. Iedereen komt even een kijkje bij hem nemen. Het is bewolkt, maar wel droog en rond de 15°C. Om 9 uur wordt het ontbijt geserveerd met verse broodjes en een ruime keuze aan beleg. Na het ontbijt moeten we allemaal met ons zwemvest komen voor een veiligheidsinstructie op het achterdek. Daarna gaan de trossen los en verlaten we Svolvær. We hebben veel bekijks. Omdat er geen wind is gaan we op de motor weg. We varen naar het beroemde Trollfjord, een doodlopend fjord met hoge rotswanden en één en al rust. We zien nog 2 kleine zeilbootjes en een paar kayaks maar verder is het heel rustig. Het is heel indrukwekkend om zo tussen die hoge wanden door te varen met dit grote schip. Onderweg lunchen we aan boord en er wordt ook nog even een visstop gehouden.

Het zonnetje breekt door en we koersen naar het eilandje Risvær. Hier is een kade waar we aan kunnen meren en we even van boord af kunnen. Het is leuk om rond te struinen om het eilandje tussen de houten huisjes met steigers en bootjes en ook nog eens struiken vol met bessen. Het ziet er heel idyllisch uit en wat een rust hier. Het water is kraakhelder en we zien de makrelen rondspartelen. Reinier vangt een makreel die gelijk door de kok klaar gemaakt wordt zodat we deze op toast kunnen eten. ‘s-Avonds komen ons door de patrijspoorten heerlijke geuren tegemoet van ons diner en om half 8 mogen we aanschuiven. Onze kok heeft voor ons gemaakt: groene asperges met spekjes en ei en daarna ook nog een pasta met broccoli, varkenshaas en ham. Als toetje hebben we yoghurt met rabarbermoes. Voldaan gaan we nog even genieten van de uitzichten op het dek en Reinier vangt nog even 5 makrelen.

Dinsdag 13 augustus 2013

Weer vroeg wakker maar we blijven gewoon nog even liggen tot kwart voor 8. Omdat we niet zo vroeg kunnen ontbijten gaan we naar het dek om te vissen. Ook nu zien we weer de scholen makrelen rondspartelen maar deze keer willen ze niet bijten. Tijdens ons ontbijt gaan de trossen los en verlaten we het eilandje Risvær weer. Het is wederom droog en het lijkt minder koud dan de vorige dag. We steken over en komen bij Tranøy het Presteidfjord binnenvaren. Het is dan inmiddels half 1 als we in de haven aanleggen. Na de lunch mogen we tot 16 uur van boord. We besluiten samen naar Tranøy te lopen wat volgens de schipper Hans 14 km is. Rond half 6 zal de boot daar ook aanleggen. We lopen even langs het Knud Hamsen museum, een vierkant houten gebouw en kijken heel even binnen in de hal. Daarna gaan we via Hamarøy naar Tranøy. We lopen over de weg en het aantal auto’s dat we zien wordt steeds minder. We lopen langs bomen, meertjes en struikjes met bessen en zien af en toe een huis. We komen geen echte dorpjes meer tegen alleen gehuchtjes.

Uiteindelijk komt Tranøy in zicht, maar de haven ligt aan het einde van de weg dus dat is nog even iets verder lopen. Onze medepassagiers komen ons al tegemoet lopen, zij zijn net aangekomen met het schip in de haven, het is dan inmiddels half 6, en wij waren om 13.10 uur vertrokken met lopen. We krijgen gelijk koffie met iets lekker en we hebben nog tijd om te douchen voor het diner. Ook deze avond krijgen we weer heerlijk te eten en het is al 9 uur geweest al we klaar zijn met eten. Reinier gaat nog even vissen, terwijl de anderen nog gaan wandelen, lezen of kletsen. Het is werkelijk een prachtige plek met mooi uitzicht en doordat het windstil is ook mooie weerspiegelingen in het water. Op de kaai naast ons staat een oud walvisbootje waar een soort café in is gesitueerd maar daar hebben we geen last van. De zon gaat onder met prachtige roze wolken.

Woensdag 14 augustus 2013

Onze dag start weer vroeg met een strak blauwe lucht en het voelt gewoon warm aan buiten. Na het ontbijt hebben we tot de middag de tijd om van boord te gaan. Wij besluiten naar de vuurtoren te lopen die ongeveer 4 km verderop ligt. We kunnen gewoon in ons t-shirt lopen. Er komen wel iets meer wolkjes als we onderweg zijn en het begint iets harder te waaien. We lopen door een soort “hoog”vlakte landschap met veel mossen en kleine struikjes. Aan het einde van de weg komen we op een prachtige plek waar de Tranøy Fyr staat. Er komt net een vrachtwagentje goederen brengen. De eigenaar moet dit dan met een klein handwagentje over de lange brug naar de vuurtoren brengen. We praten met de eigenaar en horen dat je hier ook kan slapen. Het is nu echter einde van het seizoen en komend weekend sluit alles hier voor de winter.

Omdat het café alhier nog niet open is besluiten we terug te lopen naar het dorp voor een koffie. Hier vinden we op het terras een aantal medepassagiers. We sluiten aan en genieten van de goede koffie en de lekkere gebakjes. Voordat we terug naar het schip gaan kijken we nog bij een minikapel die boven op een heuveltje staat en een fenomenaal uitzicht heeft. Daarna pakken we nog een paar beelden mee van de Skulptur cultuurroute en om een paar minuten voor half 1 stappen we als laatste weer aan boord.

De trossen worden meteen losgegooid na een korte zeilinstructie. Het is gaan waaien dus als we de haven verlaten gaan de zeilen 1 voor 1 omhoog. Ieder heeft zijn eigen taak gekregen. Al snel zien we ook verschillende dolfijnen rond de boot zwemmen. Helaas komen er wel steeds meer wolken en wordt het steeds frisser. I.v.m. de wind moeten we steeds kruisen. We zien op een gegeven moment een grote vistrawler aan komen stomen waar Hans, onze schipper, van verwacht dat hij achter ons langs zou gaan. Echter hij stoomt recht op ons af en dus roept Hans het schip op via de marifoon of hij ons wel gezien heeft. Ja, dat heeft hij maar hij vindt dat wij maar moeten uitwijken. Dit is echter zeer lastig voor een schip onder zeil en ook niet volgens de regels. Om een botsing te voorkomen moet Hans de motor starten en het roer omgooien. Uiteindelijk gaat het schip rakelings langs ons heen, dat was wel schrikken en heel spannend. Hans gaat dit dan ook rapporteren aan de kustwacht. Omdat we al zeilend onze eindbestemming niet kunnen halen moeten we toch maar weer verder op de motor. Dus alle zeilen worden weer gestreken waarbij we allen weer een taak hebben om dit goed te laten verlopen. We moeten tot 8 uur varen om in Skrova aan te kunnen leggen.

Donderdag 15 augustus 2013

We worden weer wakker met een strak blauwe lucht en de zon, dat ziet er weer goed uit voor deze dag. Na het ontbijt kunnen we iets voor ons zelf doen en besluiten we op zoek te gaan naar een strand. We vinden bij de kust vele grote rotsblokken met veel leven in de zee. Reinier gooit dus maar weer eens zijn hengel uit en uieindelijk na wat kleinere vissen heeft hij een grote kabeljauw te pakken. Met een zak vol met vis gaan we terug naar de boot. Dave, de kok, aat alles fileren. We gaan lekker in het zonnetje aan het dek zitten en wachten tot iedereen terug is en na de lunch verlaten we Skrova weer. We gaan op de motor naar Kabelvag, dit is alleen even oversteken. We komen uit in een haven midden in het centrum bij het centrale plein.

We kunnen dus makkelijk het dorpje in om dit te verkennen. We kunnen kiezen uit de houten kerk of het Aquarium. De meeste mensen gaan naar het Aquarium maar wij gaan naar de kerk uit 1898. Het is een mooie gele kerk op een iets hoger gelegen stuk grond. We betalen 30 NOK p.p. om naar binnen te mogen. Alles is van hout maar het is wel vrij eenvoudig. Daarna lopen we terug naar het centrum voor een bezoekje aan de supermarkt en dan terug naar de boot. We nemen even een douche nu er bijna niemand is op de boot. Alleen Maaike, Dave en Hans zijn aanwezig. Dave is bezig met de bereiding van ons diner. Hij is bezig met krabben en vissenkoppen om hier een saus van te maken. De kabeljauw die Reinier had gevangen wordt gepaneerd en de makreelfilets zullen gebakken worden in de oven. Na het diner doen we niet veel meer en de meesten gaan vroeg naar bed.

Vrijdag 16 augustus 2013

Een strak blauwe lucht en een beetje wind hebben we deze dag, lekker om buiten te zitten. We nemen met z’n 9-en de bus naar Borg. Dit is zo’n 60 km verderop en 45 minuten rijden over de E10 om bij het Lofotr Viking Museum te komen. De bus zit goed vol en de bus stopt ook niet alleen bij de halte’s. Overal waar iemand staat die mee wil stopt te bus en de mensen worden ook gewoon voor hun huis afgezet. Bij het museum beginnen we met een gezamenlijke koffie en dan gaat ieder zijn weg. De entree bedraagt 120 NOK p.p. Helaas was de dag ervoor het zomerseizoen afgelopen waarbij er ook boottochten en allerlei activiteiten waren. Nu moeten we het gewoon doen met de standaard exposities. We krijgen films te zien, heel veel attributen en kunnen buiten een kerk en een vikingschip bekijken. Er ligt een groot en een klein vikingschip. Als laatste gaan we naar de Longhouse waar je de inrichting ziet van een boerderij uit de oudheid.

Het is iets na 3 uur als we wel uitgekeken zijn en we nemen om half 4 de bus terug naar de boot. Rond 5 uur vertrekken we weer vanuit Kabelvag en met het zonnetje varen we langs de prachtige rotskust naar Henningsvær. Hier arriveren we rond half 7 en dit is echt een mooi plekje, dat we 11 jaar geleden ook bezocht hebben toen we hier met de auto waren. We meren aan naast het “klimmers”café. We hebben voor het eten nog net even tijd om rond te kijken. Na het diner en onze corvee-dienst gaan we nog een rondje dorp en lopen we richting vuurtoren en uitzichtpunt. Op eens staat er een grote rode vos voor ons, hij is net bang en loop gewoon langs, echt een prachtig beest. Het wordt al schemerig en rond half 11 zijn we terug bij het schip. Nog even een drankje met elkaar drinken en dan het stapelbed weer in.

Zaterdag 17 augustus 2013 Stamsund

Voor het eerst worden we wakker met een grijze wolkenlucht en regen maar koud is het zeker niet. Na het ontbijt lopen we nog even rond in Henningsvær en rond 13 uur verlaten we dit plaatsje weer. We zullen gaan zeilen met windkracht 3 met bestemming Nusfjord of Stamsund. Buiten de haven gaan de zeilen omhoog en al snel blijkt het toch iets harder te waaien, windkracht 5-6. De boot hangt helemaal scheef en lopen op het schip wordt lastig en naar beneden moet je al helemaal niet gaan. Af en toe komt er een golf over het schip heen en zijn we nat. We doen allemaal onze zwemvesten aan en alle raampjes dicht. Het is gelukkig wel droog en af en toe zien we een paar zonnestralen.

De zeilen inhalen blijkt niet echt gemakkelijk bij deze harde wind, maar uiteindelijk zijn ze allemaal weer beneden. Door het werken wordt je wel een beetje misselijk. We zijn dan allemaal ook blij als we de haven van Stamsund inlopen en we even weer vaste grond onder onze voeten kunnen voelen. Het dorpje blijkt niet veel voor te stellen. Het is vooral kaal en leeg met bijzondere pandjes en excentrieke personen. Na het eten komt het kolonistenspel op tafel. Het wordt een verhitte strijd met veel gelach. Uiteindelijk is het spel om 12 uur klaar en is het weer tijd om ons bed in te gaan.

Zondag 18 augustus 2013 De oversteek

Gelukkig krijgen we deze dag weer een blauwe lucht te zien met zon en een fris windje. Na het ontbijt vertrekken we met het idee om verder af te zakken langs de Lofoten en dan ‘s-nachts de oversteek te maken naar het vaste land. We hebben Noord-Oosten wind en dit is perfect om over te steken dus Hans beslist dat we nu meteen gaan oversteken. Vanaf Stamsund gaan we in een rechte lijn zuidwaards en om 23 uur in de avond komen we aan in Støtt, een klein eilandje ten zuiden van Bodø. Omdat er de komende dagen zuid/zuid-westen wind werd opgegeven en dat is ideaal om weer noordwaarts te kunnen zeilen. Het laatste stuk doen we nog met motor en zeilen omdat het anders nog veel later zou worden. We hebben gewoon lekker gevaren, niet scheef gehangen en dus niemand is ook ziek geworden. We hebben genoten van de steeds wisselende prachtige uitzichten op zee. Bijzonder om dit mee te maken.

Maandag 19 augustus 2013 Verlaten plekken

De dag begint zeer bewolkt met af en toe een zonnestraal of een paar druppels. Het waait stevig. Na het ontbijt verkennen we even de omgeving. Støtt is eigenlijk verbonden met nog een eilandje via een brug. We lopen over de weg en op een gegeven moment begint het te regenen, harder en harder en harder. We gaan maar snel terug maar we moeten nu tegenwind en als we bij het schip aankomen zijn we helemaal doorweekt. Op het eiland hebben ze ook nog een kleine supermarkt. Er zijn ongeveer 30 vaste bewoners en in de zomer meer door veel vakantiegangers met bootjes. Ze hebben ook een restaurant, maar die is alleen open in het zomerseizoen en dat is net voorbij.

Reinier wil nog even vissen en Maaike en Leontine lopen naar de andere kant van het eiland. Aan het einde van de weg vinden we een verlaten huis, een leeg stokvisrek en een hut met een vuurplaats in het midden. Hier schuilen we even voor de regen en verstoppen we ons voor onze medepassagiers. Rond half 1 zijn we droog terug voor de lunch. Na de lunch verlaten we de haven van Støtt. Uit de haven wordt de fok en het grootzeil gehesen en we hebben voor de wind en zo gaan we snel vooruit. Het uitzicht verandert continue door de wolkenlucht en af en toe wordt alles opgelicht door zonnestralen. Rond half 6 komen we aan in Inndyr met best een groot haventje vol met bootjes. We doen nog even een rondje dorp voor het diner. ‘s-Avonds doen we wederom een potje kolonisten.

Dinsdag 20 augustus 2013 Spelen op het strand

Een dicht wolkendek is ons uitzicht in de morgen, regen en droge perioden wisselen elkaar af. We gaan in de ochtend even naar het Kommunehus om te kijken wat hier in de omgeving te doen is. Dit omdat we hier zeker 2 dagen moeten blijven liggen i.v.m. de harde wind. Er is windkracht 8-9 opgegeven voor de eilanden. De busverbindingen blijken hier niet echt perfect te zijn en zonder auto begin je dus niet zoveel. Het idee is om de volgende dag naar de Svartisen gletsjer te gaan en we willen kijken of we een taxibusje kunnen huren. Om 11 uur vertrekken we naar het eiland Fugløya. Eerst varen we nog in de luwte maar daarna hebben we flinke wind en dus ook flinke golven. Rond lunchtijd leggen we met moeite aan door de harde wind.

Na de lunch gaan we het eiland verkennen. Het eiland heeft sinds de 70-er jaren geen vaste bewoners meer. Alle huizen die goed onderhouden zijn worden nu gebruikt als vakantiehuis. Er is ook een prachtig wit zandstrand. We moeten voor de regen schuilen onder de rotsen en struinen over het strand. We jagen de meeuwen op en proberen een stroompje op het strand af te dammen met keien, oftewel we vermaken ons wel. Daarna lopen we nog een stuk langs de kust. We zien heel veel verschillende struiken met allerlei bessen, een libelle en veel zwarte naaktslakken. We lopen terug langs een aantal prachtige huizen. Hans en Dave komen ons tegemoet gelopen.

Om 16 uur vertrekken we weer uit de haven van Fugløya. Het waait nog flink en het gaat ook weer regenen. We doen er iets meer dan een uur over om terug te komen naar de haven van Inndyr. Na het diner worden er nog 2 potjes kolonisten gespeeld die uiteindelijk om kwart voor 1 klaar zijn.

Woensdag 21 augustus 2013 Nat en koud gletsjeravontuur

‘s-Nachts is er veel wind en regen en ook in de ochtend regent het. Het voelt fris aan door de koude wind. Om half 12 gaan we uiteindelijk met de bus mee en maken een uitstapje naar de gletsjer. Reinier roept iets over senioren en suprise we krijgen het busritje voor de helft van de prijs. Het is grijs en grauw en het blijft maar regenen. Rond half 1 zijn we in Reipa waar een busje voor ons klaar staat, een mooie Mercedes bus waar het lekker warm in is. Deze brengt ons naar Holand. Bij Holand komt het bootje al aangevaren door het gletsjerblauwe meer. We zijn de enige passagiers op dit tochtje van 10 minuten. Daarna is het nog zo’n 2 km lopen naar het bezoekerscentrum. Het gaat flink regenen dus voor we het weten zijn we doorweekt.

Bij het bezoekerscentrum aangekomen blijkt alles gesloten te zijn. Heel vervelend voor degene die hier wilden blijven wachten op degene die naar de gletsjer wilden wandelen. Hans had gezegd dat het ongeveer een half uur tot 3 kwartier lopen was naar de gletsjer. Reinier en ik gaan vast vooruit maar na een half uur zijn we pas bij de rotsen. Dan begint de tocht over de afgesleten rotsen die behoorlijk glad zijn door de regen. Ook ontstaan er allemaal stroompjes die over de rotsen heen stromen. We moeten 2 stroompjes over, de eerste heeft een bruggetje en bij de tweede moeten we over stenen heen springen. Na 45 minuten over de stenen glibberen besluiten we toch maar terug te gaan omdat we anders niet op tijd terug zijn voor de boot.

Om kwart voor 4 zijn we terug bij de boot en deze vaart speciaal voor ons terug omdat er toch verder niemand is. We moeten hier helaas wel extra voor betalen. We moeten dan nog even wachten op de taxibus en dan kunnen we eindelijk drogen en opwarmen. In Ornes gaan we nog even koffie drinken met iets lekkers en dan snellen we ons terug over de kustweg omgeven door grijze mistwolken. We zien dat het flink waait en de wind stuwt de zee in vlagen omhoog. Om kwart voor 6 zijn we terug bij de boot. Deze avond eten we gerookte walvisplakjes als voorgerecht en walvisbiefstuk als hoofdgerecht met een Noorse wafel als toetje. ‘s-Avonds geen spelletjes want iedereen is moe. De kachel staat voor het eerst aan en overal op het schip is het lekker warm.

Donderdag 22 augustus 2013 Onze trouwdag

Een frisse, bewolkte en regenachtige dag is aangebroken. We vieren vandaag ons 16 jarig huwelijksjubileum. Om 11 uur vertrekken we voor ons laatste zeiltochtje. We kleden ons warm en zoveel mogelijk waterdicht aan. Al snel na we Inndyr hebben hijsen we alle zeilen weer. Maaike en Leontine bedienen het achterdek wat inmiddels aardig geroutineerd gebeurt. De taken zijn goed verdeeld. Als we lekker aan het zeilen zijn is het tijd voor koffie. Dave heeft een prachtige warme appelcaketaart gemaakt met 16 erop in slagroom en blauwe bessen als decoratie. We moeten er even mee op de foto voordat we deze taart aansnijden. We smullen ervan want een warme taart met deze kou is heerlijk. Het blijft grijs en koud.

Er is wel drukker scheepvaartverkeer en we zien ook een Hurtigruteboot, een ferry en diverse kleine bootjes. We hebben schuin voor de wind en diverse mensen wisselen elkaar af als stuurman. De wind is gelukkig afgenomen naar windkracht 4. Bij Bodø wordt de zee weer wat onstuimiger. Hans stuurt het laatste stuk naar Bodø. Als de zeilen gestreken moeten worden krijgen we net nog een stortbui met windvlagen op ons “dak”. Geen pretje om zo de zeilen binnen te halen. We zijn allen doorweekt. Jas en zeilbroek werkt perfect maar de schoenen blijken alweer niet waterdicht. Om kwart over 2 meren we aan in het centrum van Bodø. Het eindpunt van onze trip is bereikt. We kleden ons om en hangen onze natte kleding op in de badkamer. Tijd voor een rondje door Bodø om wat winkels te bezoeken. We lopen de Tourist Office in om ideeën op te doen voor het vervolg van onze trip. ‘s-Avonds na ons laatste diner alhier doen we nog een keer spel kolonisten. Ook voor de laatste keer slapen in ons hutje.

Vrijdag 23 augustus 2013

Deze dag vroeg ontbijten omdat een aantal mensen op tijd moeten vertrekken. Wij kunnen het rustig aan doen en zwaaien iedereen uit. Het schip is flink gezakt en het is een hele klim om van het schip af te komen, zeker met je koffer. Wij laten de koffers nog even achter op het dek en lopen naar het vliegveld toe om onze huurauto op te halen. Er staat een mooie rode Nissan micra klaar die voorzien is van alle moderne gemakken. We rijden terug naar het schip om onze spullen op te halen en zeggen onze schipper Hans gedag. We gaan eerst op zoek naar een pinautomaat en een supermarkt. Daarna verlaten we Bodø via weg 80 richting Fauske. Er wordt hier volop gebouwd, nieuwe gebouwen, nieuwe wegen, nieuwe bruggen, nee hier is niet echt een crisis te zien. Na Fauske maken we nog een lunchstop. Het zonnetje is inmiddels gaan schijnen.

Ons doel wordt Rognan omdat hier het komende weekend de Rognan en Trebatdagene zijn waar Reinier graag naar toe wil. Helaas lukt het pas bij de 3e camping om een dak boven ons hoofd te regelen, voor de rest zat alles al vol. Op Nordnes camping kunnen we kiezen tussen 2 oude caravans met aangebouwde huisjes. Erg gedateerd, maar we kiezen maar de beste van de 2 en moeten hiervoor 350 NOK afrekenen. Voor wassen, drogen en douchen moet je hier muntjes kopen, dus nog even 40 NOK kwijt voor een was- en droogsessie. Om 17 uur is alles weer lekker fris en droog. We rijden over de E6 terug naar Rognan en nemen een kijkje bij de kraampjes. We merken dat er van alles dicht gaat en op een gegeven moment zitten we zelfs “opgesloten”. Ook voor het eten moet je hier goed geld neerleggen. In Noorwegen vliegt het geld erg makkelijk uit de portemonnee. We rijden nog een stuk langs de kust en genieten van de prachtige uitzichten. De zon gaat achter de bergen en dan wordt het toch weer snel fris en daalt de temperatuur snel onder de 10°C. Het kacheltje in de caravan gaat aan en we genieten van het feit dat we gewoon ons eigen ding kunnen doen zonder bemoeienis van medevakantiegangers.

Zaterdag 24 augustus 2013 Boten en Elanden

Pas om 9 uur rollen we uit ons bed. We hebben het best kou gehad en hadden de extra dekens uit de kast ook nodig. Koffie halen we bij de receptie en we gaan even buiten in het zonnetje zitten. We zetten alle spullen weer in de auto en met een strakblauwe lucht en een zonnetje kunnen we heel ver kijken. We rijden terug naar Rognan en het is nu duidelijk drukker dan de dag ervoor. We parkeren nu op 1 van de grote parkeerplaatsen. Er blijken nu veel meer kraampjes te zijn en we kunnen ook een gallery bezoeken met schilderijen, foto’s en handenarbeid bezoeken. We spreken een tijdje met een natuurfotograaf, die jaren in Canada heeft gewoond en daar ook zijn vrouw heeft ontmoet. Even later komt er een fotograaf die ons op de foto wil zetten voor wat later blijkt de Saltenposten. Dit is een krant van deze regio en onze foto zou dan dinsdag in de krant komen. Hij houdt ook nog een kort interview met ons.

Rond half 1 vertrekken we weer en gaan naar een accommodatie in Beierdalen die we telefonisch geregeld hebben. Daar kunnen we mooi wandelen. We nemen de weg 812 en stijgen snel en hebben mooie uitzichten. Onder ons zien we vele bossen en de bomen worden kleiner naarmate we meer stijgen. Na een lunchstop naast de rivier vervolgen we onze weg over de weg 813 over de Beiarn hoogvlakte met veel rotsen en mossen en nauwelijks nog boompjes. We zien allerlei gletsjers op de bergtoppen voor ons. Omdat we nog vroeg zijn rijden we even door naar Moldfjord aan het einde van de weg. Een werkelijk prachtige plek aan een fjord, en een goede plek om even de hengel uit te gooien. Er wordt niet veel gevangen. Op de terugweg maken we nog foto’s van prachtige weerspiegelingen.

Rond half 6 komen we bij het Beiarn touristcenter. We worden zeer gastvrij ontvangen en de kamer wordt ons geshowd. Een prima kamer met een stapelbed, inclusief dekbedden en handdoeken voor 400 NOK. Daarna kunnen we gelijk aanschuiven in het restaurant waar we heerlijk rendiervlees eten. Dit is voor Noorse begrippen niet duur. Na het eten besluiten we nog even een stukje te rijden. We worden al snel verrast door een eiland met een kalf in een weiland naast de weg. Natuurlijk hebben we dan net niet de goede camera bij ons dus moeten we het doen met de compactcamera. Maar ach het belangrijkste is dat we ze gezien hebben. Als we verder rijden worden we even verderop nog een keer verrast door nog eens 4 elanden. Echt heel bijzonder. We zijn al vaker in Noorwegen op zoek geweest naar elanden en hebben ze nog nooit gevonden en nu zien we er zomaar meerdere. Ook zien we dat overal mist ontstaat wat een bijzonder gezicht is. Als klap op de vuurpijl zien we op de terugweg nog eens 2 elanden, wat een dag. Terug op onze kamer kunnen we lekker op de bank kruipen van de tv kamer. We zijn de enige gasten dus hebben het rijk alleen.

Zondag 25 augustus 2013

Weer worden we verrast door een blauwe lucht en we eten buiten ons ontbijt. Na het ontbijt vertrekken we en rijden we de 8 km lange weg de Tolladalen in. We stijgen flink over de gravelroad die in een goede conditie is. Uiteindelijk komen we uit op een P-plaats en begint onze zoektocht naar het startpunt van de wandelroutes. We lopen twee keer verkeerd en zijn na bijna een uur verder voor we de bewuste bordjes vinden achter een bord Privat Vei. Het eerste stuk is een soort weggetje naar een huis en daarna passeren we een groot grasveld. Daarna gaan we links richting de Bjellavasstua en komen uit op een klein paadje. we moeten goed zoeken hoe het pad loopt want er staan nergens aanwijzingen. Toch vinden we steeds weer het pad en verderop wordt het pad weer beter aangegeven met rode strepen op bomen of stenen. We klommen vooral omhoog meestal over een stenig paadje, maar som is het moerassig of moeten we kleine stroompjes over.

Uiteindelijk zijn we om 3 uur terug bij de camping waar we koffie kunnen krijgen. We krijgen hier de tip om naar Ramsgel te rijden. Ook hier weer een weggetje omhoog en we komen uit bij een klein meertje met een soort watervalletje en daarna ook nog een groot meer. We lopen rond en gaan daarna terug naar de camping. We eten nogmaals in het restaurant waar we wederom goed eten voor weinig geld. We kletsen met de eigenaren en horen dat dit hun eerste jaar hier is. We kletsen over de mogelijkheden om meer mensen te trekken en ze vragen wat onze ideeën hierover zijn. Na het eten gaan we nog een rondje rijden om zoek naar elanden. Maar helaas als je ze gaat zoeken dan laten ze zich natuurlijk niet zien.

Maandag 26 augustus 2013

Helaas een grijs wolkendek deze dag. We kunnen deze keer zelf koffie zetten en gaan naar de supermarkt voor vers brood. De receptie is dicht als we vertrekken dus laten we de sleutel maar gewoon in de deur van de kamer zitten. We besluiten de weg verder het dal in uit de rijden tot voorbij Leiramoen. Het dal wordt steeds smaller en boven ons zien we ijs, vele watervallen en de bomen kleuren hier langzaamaan ook steeds meer. Aan het einde van de weg is een geitenboerderij. We moeten door 2 hekken heen die je zelf open en dicht moet doen. De geiten krijgen we vervolgens niet te zien, alleen de stront ervan die op de weg ligt. Aan het einde van de weg is een flinke waterval en het begin van een rivier die door het dal stroomt en die alhier nog heel klein is.

We rijden weer helemaal terug en bij het benzinestation krijgen we gratis koffie. Daarna rijden we dit prachtige dal weer uit en komen we bij een staafkerkje uit. Een oudere man heeft het staafkerkje van Gol nagemaakt aan de hand van foto’s. Het is een mini-uitgave maar je kan er wel in en het wordt bijvoorbeeld gebruikt voor trouwerijen. Het staat gewoon in de tuin van de man zelf en het is open dus je kan er gewoon in kijken. Dan is het tijd om de Beierdalen te verladen en rijden we de hoogvlakte weer op met grijs weer en dat ziet er toch even anders uit dan op de heenweg.

In de regen rijden we verder tot de Saltstraumen. Hier komen we uit bij de Pluscamp waar we 11 jaar geleden ook in een hut hebben gezieten. Er is een hut beschikbaar maar wel met wc, douche, keuken en vaatwasser, dus voor 850 NOK. Met dit slechte weer is een beetje luxe helemaal niet verkeerd. De weersverwachting is tot het einde van de wewek regen, dus niet veel goeds. Tijd om te gaan vissen omdat het tij precies goed is. Leontine haalt koffie en vermaakt zicht in de auto. Uiteindelijk haalt Reinier 5 koolvissen naar boven. De koppen worden meteen gevoerd aan een otter, die zeer dichtbij komt. Hij is gewon aan zijn kop, misschien wel door een vishaak. Deze avond eten we heerlijke vis en met wat kunst en vliegwerk lukt het om op de 2 pitjes een gerecht te koken. Ook in de avond wordt er nog vis gevangen, deze keer een kabeljauw en een makreel. Deze worden ook nog even schoongemaakt en in de vriezer gestopt. Die zijn voor een andere dag.

Dinsdag 27 augustus 2013

Deze ochtend worden we wakker met een grijze wereld en regen. We besluiten hier nog maar een dag te blijven en we bedwingen korting voor onze tweede nacht. Met de auto rijden we nog een stukje zuidwaarts over de Kystriksveien, weg nr 17. Grijs, veel watervallen en weinig te beleven. We nemen nog een afslag naar Evjen, een kleine weggetje naar het Beiarnfjord. We lopen het laatste stuk en komen zo langs een rood schuurtje waar een oude man zijn stokvis heeft hangen. Hij vertelt ons dat dit voor de Afrikaanse markt is. Hij houdt een heel uitgebreid verhaal in het Noors tegen ons maar daar verstaan wij helaas niets van. Hij lijkt ons bezoek wel gezellig te vinden.

We besluiten maar weer terug te rijden naar de Saltstraumen. Reinier belt nog naar een botenbouwer in Kjerringøy maar die blijkt nergens mee bezig te zijn. De andere bezienswaardigheden blijken ook allemaal al afgesloten omdat het winterseizoen hier al begonnen is. Bij de supermarkt vinden we de krant Saltenposten en jawel wij staan in de krant met foto en stukje tekst. Er worden nog 2 vissen gevangen en natuurlijk eten we deze avond weer vis. Verder wordt er een plan gemaakt voor de laatste 2 dagen van onze vakantie. De volgende dag gaan we naar Narvik rijden, wel een heel eind, maar we willen graag nog iets doen.

Woensdag 28 augustus 2013

En ja hoor wederom regent het. Ons wekkertje gaat om 7 uur en alles wordt weer ingepakt. Na ons ontbijt vertrekken we. De grijze wolken geven af en toe de ruimte aan zonnestralen die een stukje van het landschap oplichten. We moeten ruim 300 km rijden naar Narvik. Het rijdt op zich prima en we passeren vele vele tunnels en droge perioen wisselen zich af met regen van motregen tot stortregen. Ook zien we vandaag vele regenbogen. We kachelen flink door en zijn precies op tijd voor de ferry in Kopnes welke om 11.45 uur vertrekt. Als we deze hadden gemist, hadden we tot na 14.00 uur moeten wachten. We rijden nog langs het Presteidfjord waar we met het zeilschip waren geweest. De overtocht duurt ruim 25 minuten.

Dan moeten we nog een uur rijden naar Narvik. Helaas zijn we net te laat voor de Ofotbanen en de kabelbaan is niet in gebruik door de harde wind. Uiteindelijk besluiten we nog eens 65 km door te rijden naar de Polarzoo, een wens van Leontine. Dus moeten we nog een uur rijden, en het weer wordt er niet beter op. Aldaar trekken we onze regenkleding aan en hebben we nog 2,5 uur om de dieren te bekijken. De rendieren en muskusossen zijn nergens te bekennen. Wel zien we de lynxen, wolven en beren. De 3 poolvosjes laten zich later ook nog aan ons zien. Deze zijn al aan het verkleuren naar hun wintervacht. Eigenlijk zijn ze best klein en lijken een beetje op kleine hondjes. De elanden en herten laten zich ook nog zien en net voor sluitingstijd hebben we alles gezien.

We vragen nog naar de hutten alhier, maar 900 NOK vinden we toch iets teveel voor een hutje zonder douche en wc. We rijden 15 km terug naar Lapphaugen en kunen daar een hut huren voor 350 NOK. Met een onze weggooibarbecue maken we in de regen onze visjes nog klaar. Met een beetje brood uiteindelijk nog een prima avondmaaltje. De kachel in ons hutje gaat aan en we proberen binnen alle spullen te drogen maar dit is onbegonnen werk. Buiten regent het continue, steeds wisselend van mot- naar stortregens en het is alles behalve warm. We hebben allebei koude voeten. Helaas moeten we door de regen heen om nog even naar het toiletgebouw te kunnen.

Donderdag 29 augustus 2013

Koud hebben we het uiteindelijk in de nacht niet gehad met een extra dekbed over onze slaapzak en de verwarming aan. Als het even droog is gooien we snel alle spullen in de auto. De lucht is grijs en steeds begint het weer te regenen, het ziet er troosteloos uit. Om half 9 verlaten we de camping en laten we de sleutel in de brievenbus van de receptie achter, aangezien deze pas om 10 uur open gaat. Bij Narvik wordt het weer af en toe droog. We kijken nog bij een rotsrekening van een eland en moeten dan weer rennen naar de auto i.v.m. een regenbui. We hebben nog wat tijd over om een paar winkels te bezoeken omdat de ferry in Skarberget pas weer om 13.15 uur gaat. Onderweg zien we ook nog rendieren. We zijn uiteindelijk nog een uur te vroeg bij de ferry. De eerste rijstraat staat al vol. Het is even droog en het zonnetje schijnt ook even, al is het wel fris. We maken alvast een paar broodjes klaar zodat we die straks op de ferry op kunnen eten. Rond 13 uur rijden we de ferry op en iedereen die stond te wachten kon ook mee. Binnen eten we onze broodjes op en buiten verandert de wereld wederom in een grijze mist.

De rest van de trip is wisselvallig van weer, vooral veel regen, zeker de laatste 150 km. We zien vele watervallen, regenbogen en steeds meer kleurende bomen. Het is een lange rit en net iets voor 17 uur arriveren we bij Bodøsjøen camping. We wilden het kleinste hutje huren maar die werd ons afgeraden, dus krijgen we de één na kleinste maar dan met 40 NOK korting. Het ziet er prima uit voor ons en wat een plekje zeg, werkelijk een fenomenaal uitzicht hier. We gooien al onze spullen naar binnen zodat we alles kunnen inpakken voor de terugreis. Voor het avondeten komen we terecht bij het Kjøpesenter waar we op de 3e verdieping een café vinden waar ze een prima hamburger met friet serveren. Terug op de camping genieten we nog even van een prima warme, gratis douche. Daarna gaan we de koffers inpakken zodat die morgen zo mee kunnen naar het vliegveld.

We hebben ‘s-avonds tijd om nog een stukje te wandelen. Het is droog en we hebben een prachtige avondlucht. Achter de camping blijkt nog een soort openluchtmuseum te zijn, allemaal hutjes met gras op het dak. Alles is echter hermetisch afgesloten met dikke hangsloten. Daarna terug naar ons hutje waar we zelfs een lekkere stoel hebben om op te zitten. Verder is het hutje wat gedateerd maar voor ons helemaal prima. De camping heeft genoeg hutten staan maar de meeste zijn een nieuwer type met douche en wc.

Vrijdag 30 augustus 2013

Opnieuw moeten we onze wekker gebruiken. We eten onze laatste broodjes op, helaas zonder koffie. Die halen we later bij het benzinestation. Daarna is het tijd om onze auto weer in te leveren op het vliegveld. Een kwestie van sleutel inleveren en zeggen dat alles goed is en zo kunnen we gelijk weer verder. Geen inspectie van de auto is nodig dus we kunnen gelijk verder naar de incheckbalies. Tijdens het wachten kunnen we even op het internet dus even onze mail binnen halen. Onze vlucht vertrekt uiteindelijk 10 minuten te laat richting Oslo. Het eerste stuk hebben we nog prima zicht en zien we de Svartisen gletsjer onder ons en daarna worden het vooral wolken. Om 12 uur landen we in Oslo en hier is het zwaar bewolkt. Deze keer hoeven we de koffers niet op te halen. We moeten nu 3,5 uur wachten op onze volgende vlucht. Omdat we moeten wachten op 6 passagiers uit Malaga vertrekt deze vlucht ook 20 minuten te laat. Om half 7 staan we weer met beide benen op Nederlandse bodem en om 9 uur zijn we thuis na een hele dag reizen.